Rene’s Column: Hypocrisie en de meesterzet van Haagse Sjonnie

100.000 ‘Joden’ op het Museumplein, in Amsterdam, die dansen en zingen van vreugde omdat ze er een gele ster bij krijgen op hun borst. Dat is wel eens anders geweest. Een klein kaal mannetje, die eruit ziet alsof hij zo uit ‘Lord of the Rings’ komt lopen, staat vooraan op het podium en zwaait met een grote Israëlisch vlag. De hobbit heet Demy en achter hem, eveneens op het podium,  staat ook een groep ‘Joden.’ Tenminste,  ik neem aan dat het  ‘Joden’ zijn want ze springen en zingen allemaal mee met het liedje: ‘en wie niet springt die is geen Jood.’  Het zijn de ploegmakkers van Demy.  Ze vieren dat ze kampioen zijn geworden,  tot groot ongenoegen van de rest van Nederland. Niemand treedt op. Iedereen accepteert het dat bepaalde mensen zich voor Joden uitgeven terwijl ze niet Joods zijn.

De media,  KNVB en Ajax vinden het blijkbaar niet relevant dat de Ajacieden  hiermee reacties uitlokken bij supportersgroepen van andere clubs. Reacties die door de echte Joden weer als kwetsend kunnen worden ervaren. Althans volgens mensen als Ronny Naftaniel en Frits Barend. Mensen die je nu niet hoort.

Terwijl ze nu een uitgelezen kans hebben om het kwaad bij de bron aan te pakken door, samen met de KNVB, stelling te nemen tegen het  idiote en verwerpelijke gedrag van De Zeeuw en consorten maar nu komen ze hun kasten , van huizen,  niet uit.  Frits zal het wel te druk hebben met feestvieren. Terwijl ik dit schrijf zie ik de beelden al voor me.

Frits en Barbara die samen een vreugdedans maken, op de tafel, in huize Barend terwijl ze allebei met Israëlisch vlagen zwaaien en ‘Joden,  Joden’ scanderen. Barbara heeft zich speciaal voor deze gelegenheid laten bodypainten. Beide tepels worden bedekt door een Davidster.  De derde ster heeft ze al voor de wedstrijd, op goed geluk, rondom haar muts laten schilderen. Al is daar nauwelijks iets van te zien door al die, rood-wit geverfde, pijpenkrullen die er voor hangen.

De televisie staat aan. Uiteraard op AT5. Als de hele Ajax- selectie begint met springen op het nummer:’ wie niet springt die is geen Jood’, springen Barbra en Frits allebei mee alsof hun leven er van afhangt. Net als altijd, tijdens dit liedje, doen ze wedstrijdje wie het hoogste kan springen. Terwijl ze Demy de Zeeuw met de Israëlisch vlag zien zwaaien zegt Frits: ‘ mooi he Babs, zo spontaan van Demy.’ Frits Barend de man die hypocrisie heeft uitgevonden.

Ook de KNVB meet duidelijk met twee maten. Anti -Joodse spreekkoren, gericht tegen zich Joden noemende Ajacieden, worden bestraft maar provocerend  Jodengezang en ander provocerend gedrag, zoals met Israëlisch vlaggen zwaaien, door Ajax-spelers daar wordt niet tegen opgetreden.  Een misselijkmakende constatering.

Maar goed ik ben al jaren teleurgesteld in het optreden van de KNVB.  Ik ben ook teleurgesteld in de prestaties van onze FC, in de laatste wedstrijden, maar daar mag je tegenwoordig niks over zeggen want we hebben toch een fantastisch seizoen gedraaid? Toch ben ik zwaar teleurgesteld. Waarom? Omdat de laatste wedstrijden in een woord zijn samen te vatten: kut.

De ploeg is geen schim meer van de succesformatie eerder dit seizoen. Mede door het slechte voetbal en de slechte instelling, in de laatste wedstrijden, is de vierde plek verspeeld en daarmee de rechtstreekse plaatsing voor Europees voetbal. Iets waar heel de stad naar verlangt.

Maar goed John vd Brom is geniaal, daar zijn we het in Den Haag over eens, dus het kan niet anders of de recente wanprestaties passen in het plan dat John met onze club heeft.  Wat is er mooier dan plaatsing voor Europees voetbal via de nacompetitie?  De supporters krijgen extra wedstrijden en de club krijgt extra inkomsten, die ze keihard kan gebruiken. Wat wil je nog meer? Waarom zou je, je rechtstreeks plaatsen als je een team hebt dat twee keer van de landskampioen heeft gewonnen en dus van iedereen kan winnen.

John realiseert zich dit als geen ander en is al een aantal weken, als een moderne Klaas Vaak, zand aan het strooien in de ogen van onze concurrenten in de nacompetitie. Niks geen Haagse bluf meer, schuim op de bekken, jagen en aanvallend voetbal, waarbij de tegenstander op de eigen helft wordt vastgezet, door elf agressieve ooievaars. Nee, de laatste weken krijgen we een voorstelling te zien van elf tamme vogels, type parkiet, die uit de hand eten van de tegenstander en die volkomen apathisch in het veld staan alsof ze het spoor volledig bijster zijn.

John van de Brom wil de voetbalwereld laten  geloven dat zijn ploeg volkomen de weg kwijt is om vervolgens in de nacompetitie genadeloos toe te slaan. Met het spectaculaire voetbal, waarmee we dit seizoen zoveel bewondering hebben geoogst, zullen onze tegenstanders, in de play-offs, helemaal van de mat worden gespeeld. Tegenstanders, Roda, Heracles/Groningen,  die Den Haag de laatste wedstrijden hebben zien voetballen en die bij zichzelf zullen denken dat ze al een ronde verder zijn.