Eindelijk lijkt Robert Zwinkels weer ADO’s eerste keus te zijn

Robert Zwinkels (34) heeft een week voor de competitiestart uitzicht op een basisplek. Dat is lang geleden, hoewel de doelman aan zijn dertiende seizoen bij ADO Den Haag begint.

ADO’s manager voetbalzaken Jeffrey van As zoekt nog een doelman voor de selectie, want er zijn er pas twee in Den Haag. Robert Zwinkels – jarenlang reserve, maar vooralsnog eerste keus – ziet de bui nog niet hangen. ,,Een nieuwe keeper is voor mij geen bui, want we hebben altijd met drie gewerkt. Het is dus niet anders dan normaal”, reageert de nuchtere Westlander. ,,Ik ben goed geëindigd afgelopen seizoen, ben fit en draai lekker. Ik zie geen reden om me zorgen te maken.”

Hoewel Tim Coremans en belofte Joe van der Sar af en toe meededen in de oefenduels van de afgelopen weken, verdedigt meestal de 34-jarige clubman het doel. Zwinkels: ,,Je weet natuurlijk nooit wat er nog gaat gebeuren, maar ik hoop dat ik gewoon lekker onder de lat sta in de eerste wedstrijd.”

Zeven jaar geleden begon hij voor het laatst het seizoen als eerste keeper van ADO Den Haag. Op 8 augustus 2010 raakte Zwinkels, op de eerste speeldag van de competitie, geblesseerd bij Vitesse (3-1). Hij keerde terug, maar als tweede keeper. En dat bleef zo, tot hij in februari van dit jaar vanwege een schorsing van de inmiddels vertrokken Litouwer Ernestas Setkus de kans kreeg en mocht blijven staan van trainer Fons Groenendijk, die toen net Zeljko Petrovic was opgevolgd.

,,Tegen Feyenoord kwam ik erin”, weet Zwinkels nog. ,,We verloren helaas met 1-0, al hadden we een kans om een puntje uit het vuur te slepen. Dat was jammer, maar het ging prima. We hebben daarna als team een mooie reeks neergezet. Defensief stond het en gaandeweg durfden we meer naar voren te gaan, waardoor we wedstrijden naar ons toe konden trekken.”

De in Wateringen bij VELO begonnen keeper straalt rust uit. In het veld, maar ook daarbuiten. ,,Toen ik jong was, stippelde ik een carrière uit en keek ik naar voren. Na verschillende blessures kwam het besef dat ik moest genieten van het moment. Elke ochtend de voetbalschoenen aan mogen trekken en lekker het veld op. Dat is het mooiste wat er is. Hoe ouder ik word, hoe meer ik het ga waarderen. Ik besef dat het voetbal eindig is, maar dat moment wil ik graag zo lang mogelijk uitstellen.”