Held bij ADO hoeft niet Haags te zijn

Haags is al lang niet meer de voertaal bij ADO. De volksclub is dit seizoen multi-cultureler dan ooit.

Jacco van Leeuwen windt er geen doekjes om. De voorzitter van supportersvereniging Haagsche Bluf heeft – bij gelijke geschiktheid – een voorkeur voor Nederlandse spelers. En nog liever ziet hij Haagse jongens in het ADO-shirt voetballen. ,,Maar als het kwaliteit is, maakt het niet uit waar iemand vandaan komt”, zegt Van Leeuwen. ,,Als we met elf buitenlanders kampioen worden, hoor je niemand klagen.”

De tijd dat profclubs bestonden uit spelers uit de eigen regio waarmee fans zich makkelijk konden identificeren, komt niet meer terug. Van Leeuwen prijst zich daarom gelukkig met het feit dat boegbeeld Tommie Beugelsdijk er nog is. ,,Hij is de beste cultuurbewaker die er is. Tommie gaat voorop in de strijd. Dat soort spelers hebben we nu ook weer aangetrokken. En we hebben een fantastische trainer. Ook een buitenlander trouwens. Maar hij begrijpt welke taal er in
Den Haag gesproken wordt.”

En dat horen de ADO-supporters graag. Nieuwkomers, uit welke windstreek dan ook, moeten wel een beetje begrijpen bij welke club ze terecht gekomen zijn, vindt Van Leeuwen. En dat geldt niet alleen voor buitenlanders. ,,Wie hoofdstedelijke trekjes als arrogantie vertoont, ligt er in Den Haag ook uit. Doe gewoon, dan doe je al gek genoeg. Spelers moeten bij de Haagse cultuur passen. Als je er een potje van maakt, word je hier genadeloos afgestraft. En als je zoals Mike Havenaar laatst zoiets on-Haags doet als een Panenka, krijg je het ook over je uitgegoten.”

Mike Havenaar

Geen kwaad woord verder over Havenaar. De Japanse spits ligt uitstekend bij de ADO-supporters, die hem ook niet als een echte buitenlander zien. ,,Want zijn vader is Hagenees. En dan ben jij dat voor de rest van je leven ook. Havenaar, Hagenaar, het scheelt maar één letter.”

De Japanner is dit seizoen één van de zeven ‘vreemdelingen’ in de basiself van ADO, dat deze zomer vooral over de grens naar betaalbare krachten zocht. Omdat technisch manager John Metgod eind vorig seizoen al werd wegbezuinigd en zich niet meer bemoeide met de selectie voor deze jaargang, maakte de club daarbij onder meer gebruik gemaakt van het netwerk van trainer Zeljko Petrovic. Via zijn connecties haalde ADO een Litouwse doelman (Ernestas Setkus) en een Argentijnse rechtsback (José San Roman). De Duitsers Thomas Meissner en Tom Trybull werden aangedragen door de zaakwaarnemer van Havenaar.

,,Met deze buitenlanders hebben we goed ingekocht”, vindt Van Leeuwen. ,,Door de bank genomen zijn het spelers die passen bij de club. Den Haag is een multiculturele stad. Dat zie je terug in het team.”

De vier nieuwe buitenlanders zouden best eens kunnen uitgroeien tot publiekslievelingen. Want om een held te worden van de ADO-aanhang hoef je echt niet per se uit Den Haag te komen, weet Van Leeuwen. Hij komt al bij de club sinds 1980, de tijd van de Noorse aanvaller Roger Albertsen ,,Dat was toen een icoon. Later kwamen de Engelsen, Nicky Morgan, Tony Morley natuurlijk en John Linford. Die leverden strijd en pasten hier uitstekend. Net als de Spanjaard Alberto Saavedra, een beperkte voetballer maar hij wist wat er in Den Haag gevraagd werd.”