ADO incasseert tik op tik: ondanks individuele klasse neemt vertrouwen af

ADO komt na de winterstop maar niet weg uit de gevarenzone van de eredivisie. Drie plussen en minnen van de in Den Haag steeds spannender wordende strijd om lijfsbehoud. ,,Het was wéér een tik.”

Individuele klasse
Met Nasser El Khayati heeft ADO Den Haag al langer een van de smaakmakers van de eredivisie in huis, maar de laatste weken valt ook Sheraldo Becker positief op. De vleugelspits koppelt zijn snelheid eindelijk aan goede acties met de bal. Tegen Heerenveen had zeker een van zijn vele voorzetten een doelpunt moeten opleveren.

Daarin was El Khayati toch weer onderscheidend. Lang onzichtbaar, maar bij de eerste de beste lange pass van hem was het wél prijs. Van dichtbij kon de kopsterke Tomas Necid moeilijk missen: 1-1. De brille van de 30-jarige El Khayati valt nog elke week op. Zo toonde hij in blessuretijd nog maar eens dat ADO-fans zich niet hoeven om te draaien als de scheidsrechter op een spannend moment naar de stip wijst; de spelmaker benutte al zijn vijfde strafschop van het seizoen.

Ervaring
Wilfried Kanon (25) stond afgelopen weekeinde voor de honderdste keer in de basis bij ADO. Dat zegt wel iets, want de Ivoriaanse international bevindt zich in select gezelschap: de verdediger is in Den Haag pas de vijfde buitenlander die dat aantal haalt. Roger Albertsen (134), Timothy Derijck (132), Harald Berg (129) en Dojcin Perazic (117) gingen hem voor. Daarnaast stonden zaterdag met Robert Zwinkels, Tom Beugelsdijk, Aaron Meijers, Lex Immers, John Goossens, El Khayati en Necid zeven spelers van eind twintig of in de dertig aan de aftrap. Hun ervaring moet ADO in de cruciale fase van de competitie kunnen helpen.

Als het écht moet…
Trainer Fons Groenendijk lachte schamper in aanloop naar het duel met Heerenveen, toen gevraagd werd of hij voor zich zag wat voor belangrijke stap ADO met een zege op de ranglijst kon zetten. ,,Ik ga niet elke keer praten over een stap dit en een stap dat, we moeten gewoon wedstrijden winnen.” En als ADO dit seizoen echt in het nauw kwam, deed het dat ook. Ga maar na. Na vier wedstrijden zonder zege werd eind november met een flink gewijzigde ploeg PEC Zwolle verslagen. Dat gaf lucht. Net zoals recent mindere resultaten werden gevolgd door karaktervolle overwinningen op Heracles en (opnieuw) PEC.

Afnemend zelfvertrouwen
ADO begon overrompelend, maar na de 0-1 van Michel Vlap luwde de Haagse storm. Dat doelpunt viel uit de lucht en plots was het windstil. ,,We waren de betere ploeg, maar kwamen toch achter. Dat was echt even een tikkie. Zeker nu we daar op de ranglijst staan”, verklaarde Lex Immers het gevoel van een ploeg die net boven de degradatiestreep staat. In de tweede helft forceerde ADO uiteindelijk de 1-1, maar opnieuw brak Vlap het verzet. ,,De 2-1 kwam veel te snel na de gelijkmaker. Dat was wéér een tik”, doelde Immers op het afnemende zelfvertrouwen.

Kansen morsen
Terug naar de flitsende start. Er was nog maar een minuut gespeeld of ADO kreeg al een reuzenkans. Of zelfs twee. Immers stond oog in oog met Heerenveen-keeper Warner Hahn. De bal van Necid sprong wat op en was lastig, maar met een beetje meer geluk vliegt zo’n inzet er toch in. Datzelfde gold voor de rebound. En voor een poging van Necid kort daarop, een schot van Becker iets later en Beugelsdijks kopbal in de slotfase. Niet voor het eerst dit seizoen morste ADO te veel kansen. Tot frustratie van trainer Groenendijk: ,,Dit team vergeet zich nogal eens te belonen.”

Krankzinnige competitie
Als een harmonica schuift het rechterrijtje van de eredivisie wekelijks in en uit elkaar. ,,Dat is al het hele seizoen zo. Met twee keer winnen kijk je uit op de play-offs voor Europees voetbal. Verlies je, dan moet je weer naar onderen kijken”, analyseerde Groenendijk. Clubs als Heerenveen, PEC Zwolle, FC Groningen, VVV en ADO ontlopen elkaar weinig in deze krankzinnige competitie. De steeds wisselende perspectieven maken het seizoen interessant, maar daar kocht de ADO-trainer zaterdagavond weinig voor. ,,Dit was ook weer een leuke wedstrijd. Maar wel eentje die we verliezen en dat doet pijn.”