Rene’s Column: Over de gebroeders Jol, Sterretje, Hava nagila en hoofdLuis

Het eerste wat mij opviel, toen ik de trap opklom van vakkie M, was  een groep goedgemutste  mannen die zij aan zij stonden, aan de overkant, op de eretribune.  De mannen, een stuk of 25, waren getooid met grote witte Russische bondmutsen.  De mutsen hadden een indrukwekkende omvang. Ik schat dat er toch minimaal 12 ijsberen zijn koud gemaakt om deze heren van mutsen te voorzien.  Toen ik de groep zag dacht ik bij mezelf:  daar zijn we lekker mee,  Roman Abramovich heeft zowat heel zijn scoutingsapparaat naar Den Haag gestuurd om onze talenten te bekijken.

Gelukkig had ik het niet bij het rechte eind want het bleek te gaan om het Donkozakkenkoor dat bij FC Den Haag een verzoek had ingediend om op te treden voor onze Russische held Bulykin.  Uiteraard werd de kraker ‘ Kalinka’ uit volle borst gezongen. Coach John vd Brom vond het ook fantastisch dat deze gasten speciaal voor Bulykin naar het stadion waren gekomen. Hij vond het alleen jammer dat ze ook nog gingen zingen.  Een Russische spits is nog tot daar aan toe maar het betere Russische kozakkenlied is duidelijk niet aan Haagse Johnnie besteed. Tegen Barbra Barend, van Eredivisielive, liet hij doorschemeren dat dit wat hem betreft het laatste optreden van het Donkozakkenkoor tijdens een thuiswedstrijd van FC  Den Haag was.

Toch lijkt het erop dat het Donkozakkenkoor met hun verzoek om, voor een speler in het bijzonder, op te treden een trend heeft gezet. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat een aantal andere groepen ook de stoute schoenen heeft aangetrokken en inmiddels bij FC Den Haag een verzoek heeft ingediend om, voor aanvang van een thuiswedstrijd, op te mogen treden. Zo schijnt Koen Wauters, zanger van de Belgische band Clouseau, een verzoek ingediend te hebben om voor zijn grote idool Timothy Derijck te zingen . Speciaal voor Timothy wil Clouseau de hit ‘Altijd heb ik je lief’ ten gehore brengen.  Ik heb die Wauters altijd al een latente homo gevonden.

Als je wint heb je vrienden! Dat is wellicht de reden dat ook de bekende muzikant  Henny Vrienten  in ons mooie stadion wil komen zingen. Vrienten wil nog een keer samen met zijn  band ‘Doe Maar’ optreden en speciaal voor Gino Coutinho het nummer ‘Nederwiet’  ten gehore brengen.  Als klap op de vuurpijl heeft ook de Surinaamse band Trafassi een verzoek ingediend om voor M. Pique op te treden. Voor deze gelegenheid zullen ze hun  hit ‘ Kleine wasjes , grote wasjes’ , speciaal voor Mitchell, omdopen in ‘Kleine worstjes,  grote worstjes’.  Als toegift volgt nog een andere alternatieve versie namelijk ‘Kleine porties, grote porties’.

Over Pique gesproken.  Mitchell vertelde in zijn interview met Haaglanden voetbal dat hij er (Kentucky fried)kippenvel van kreeg toen de supporters, bij zijn rentree afgelopen zondag,  zijn naam zongen. Begrijpelijk want het zijn, in meerdere opzichten, zware tijden geweest voor de linksback.  Iedere voetballer wil tenslotte spelen en ik kan me best voorstellen dat je jezelf dik maakt als je buiten de selectie valt. Gelukkig is Mitchell terug en daar ben ik, ondanks wat kritische columns, ontzettend blij mee. Sterker nog, ook ik heb  uit volle borst  het ‘Ole Pique’ staan zingen.  Chapeau voor Mitchell  want hij speelde eerst Mulenga volledig uit de wedstrijd en daarna kwam Duplan er ook niet aan te pas.

Dit alles onder toeziend oog van de nieuwe Haagse helden Matsoe Matsoe, Jokertje en Sterretje, die de wedstrijd gadeslagen vanaf Midden Noord. Tot voor kort dacht ik dat deze laatste, Sterretje dus, zijn bijnaam heeft gekregen vanwege zijn voorliefde voor anale sex, of dat hij vernoemd was naar zijn favoriete vuurwerk. Niet is minder waar want de bijnaam dankt hij aan de twee sterren die op zijn lijf zijn getatoeëerd.

Daarmee heeft hij even veel sterren op zijn lijf als de komende tegenstander van onze FC op hun shirt.  Dit tot groot verdriet van de broertjes  Martin en Cock Jol die, samen met hun Amsterdamse vrienden, vorig seizoen  maar al te graag die derde ster hadden gepakt.  Gelukkig is dat niet gelukt. Ook dit seizoen zal Martin met zijn ‘Cock’ vol voor de ster gaan. In geen enkele andere stad staat het scoren van een ster zo centraal als in gaycapital Amsterdam. Als je niet de ambitie uitspreekt om voor de  ster te gaan ben je in Amsterdam gelijk persona non grata. De uitspraak: ‘ voetbal is een mannensport’, krijgt in Amsterdam gelijk een heel andere lading.

Uit alles blijkt dat Martin en Cock zich helemaal ‘happy’ voelen in Amsterdam. In menig interview heeft Martin geroepen dat Ajax de mooiste club is. Ajax is helemaal zijn club. Dat hebben we ook kunnen zien toen Ajax vorig seizoen het winnende doelpunt maakte tegen onze FC. Martin stond te juichen  als een dakloze zwerver die zojuist te horen heeft gekregen dat hij de hoofdprijs uit de staatsloterij heeft gewonnen.  Hij toonde hierbij geen enkel respect voor de club waarvoor hij jarenlang heeft gespeeld. Hij toonde geen enkel respect voor de supporters die hem jarenlang als hun held hebben toegejuicht en hem  op handen hebben gedragen. Hij toonde  geen enkel respect voor de club waarvan iedereen, met een groen geel hart, dacht dat het zijn club was. Als het nog niet duidelijk was dan werd het die dag duidelijk.  Op het moment dat Martin Jol zijn haring inruilde voor een jodenkoek is er een Haagse Held gestorven en een idijood geboren.

Martin en Cock zijn inmiddels helemaal opgenomen in de Joodse scene.  Als de gebroeders na een lange dag hard werken afscheid nemen dan gooit Martin er  een: ‘sjalom Cock!’ uit en in huize Jol wordt alleen nog maar kosher gekookt. Dit tot grote vreugde van de gastronomen Martin en Cock.  Volgens insiders heeft Cock nu zelfs besloten om zijn huidige toupet te vervangen door een toupet met pijpenkrullen.  Het schijnt zelfs zo te zijn dat als in het Amsterdamse spelershome, na de wedstrijd, de eerste klanken van ‘Hava nagila’ uit de luidspeakers, van de soundmixmachine, knallen de gebroeders Jol voorop in, de door hun ingezette, polonaise lopen gevolgd door onze ouwe keeperstrainer Rene Stam en Luis Suarez. De microfoon is uiteraard in handen van Martin die het hoogste lied zingt. Na ‘Hava nagila’ volgt altijd ‘Dit is mijn club’ .

Luis Suarez, de spits met een kop als een kut (alleen staan zijn lippen verkeerd). Deze Luis werd onlangs samen met Bulykin uitgenodigd voor een dubbelinterview, met bijbehorende  fotosessie, ergens in een Amsterdams restaurant. Nadat het interview was afgelopen liep de fotosessie volledig uit de klauwen en werd Luis bijkans onthoofd door onze Bulykin. Wij hebben de hand weten te leggen op de betreffende foto.
De kop van het interview wordt: ‘ Bulykin maakt gehakt van hoofdLuis’. De foto is hieronder te bewonderen.

Laten we hopen dat dit een voorbode is voor de wedstrijd van aanstaande zondag en dat onze FC gehakt maakt van de ploeg uit 020. Zodat iedereen met een ‘Groen Geel Hart’ een lange ‘neus’ kan trekken naar  Martin, Cock, Rene Stam en hun nieuwe vrienden. Vergeet niet om zaterdag naar de training te gaan om de ploeg te steunen. Ze verdienen het!