Meestal bekijk ik de wedstrijden vanaf mijn geliefde vakkie M. Tussen mijn voetbalmaten lekker schreeuwen, zingen, schelden, springen, juichen en dollen kortom wat mij betreft de haagse voetbalbeleving pur sang. Een aantal keer per seizoen wordt ik echter door vrienden van de businessclub uitgenodigd om de wedstrijden vanaf de eretribune te volgen en ook dat is een mooie belevenis.
De haagse businessclub bestaat uit een gemêleerd gezelschap van bobo’s, haagse vrije jongens, penose, kakballen, oud hooligans en ondernemers die buiten de eerder genoemde categorieën vallen. Het grote voordeel van de businessclub is dat je voor, tijdens en na de wedstrijd gewoon lekker met je maten een biertje kan drinken terwijl je gezellig over voetbal staat te ouwehoeren en tegelijkertijd staat te gluren of er niet nog een paar lekkere haagse tieten voorbij komt schuiven. Daarnaast houden ook de businessboys van een feestje . Dus na de wedstrijd gaan de voetjes van de vloer en is er livemuziek. Kortom voetbal, bier, lekkere wijven, hagenezen onder elkaar, zang, dans, gezelligheid en een overwinning op Utrecht op komst dus alle ingrediënten voor een perfecte middag voetbal waren vooraf aanwezig.
Aangekomen in onze voetbaltempel spoede ik me naar de businessclub voor een lekker bakkie pleur. Ik drukte mijn kaartje onder de neus bij een knakker van de security en stond al met een voet binnen toen ik een luidkeels stop hoorde roepen. Ik keek om en daar stond een klein vrouwtje, met een hele grote mond, in een veel te groot pak met een grote V erop. Ze zei: U heeft verkeerde schoenen aan! Ik zei je bent niet goed die schoenen lopen hartstikke lekker. Ze zei : Nee u heeft gymschoenen aan en daar mag u niet mee naar binnen dat is het beleid van ADO Den Haag! Als ik op een stoel had gezeten dan was ik er zo vanaf gepleurd. Degene die dit heeft bedacht komt echt van een andere planeet. Dit is beleid uit het tijdperk van Ivanhoe maar dit beleid kan toch niet meer in 2009. Ik ben al in heel wat businessclubs geweest en overal zie je zakenmensen op hippe sneakers rondhuppelen en nergens wordt er een probleem van gemaakt. Die sneakers kosten tegenwoordig trouwens een hoop centen.Voor het geld van een paar hippe nikes kan je denk ik wel drie van die pakken kopen waar die lui van de security in lopen. Na veel discussie mocht ik samen met de andere personae non grata (gymschoenendragers) toch naar binnen mits we plechtig zouden beloven dat we de volgende keer onze ‘gympies’ thuis zouden laten.
Waarom dit klaagverhaal? Nou om te helpen. Zoals Andre Wetzel Ricky vd Bergh wil helpen (dmv verplichte gesprekken met een sportpsycholoog) om zijn gedrag te verbeteren. Wil ik Andre en de rest van de directie graag helpen om hun gedrag richting sponsoren te verbeteren. De goudenregel hiervoor luidt: ‘Never Judge a man by his clothes’. Uiterlijk en/of kleding zeggen niets over de financiele positie van een persoon en/of over diens bereidheid tot sponsoring. Stel je voor dat er een tweede van de Kallen bij de geweigerde sneakerdragers zit dat zou toch eeuwig zonde zijn.
Nadat onze stadionspeaker eerst zo vriendelijk was om ook het bestuur en de supporters van FC Utrecht van harte welkom te heten (vlgs mij komt die speaker van dezelfde planeet als die brochum die het beleid mbt die sneakers heeft bedacht) begon hij met het omroepen van de opstellingen. Mijn vrees werd waarheid. Van Hese linksback, Bosschaart middenveld dus mijn favoriet Ricky op de bank.
De eerste helft vond ik ons beter spelen dan Utrecht. Buijs was na een schitterende actie dicht bij een treffer maar de leren knikker raakte de lat. Soltani wist de bal voor een vrijwel lege goal aan de verkeerde kant langs de paal te schieten. Utrecht had ook wat kansjes en wist ook een keer de lat te raken. In de tweede helft kreeg Soltani gelijk een goede kopkans. Volgens mij was het moeilijker om hem over de goal als op de goal te kopen maar karim slaagde er toch in om de bal over te koppen.
Na 70 minuten haalde de Belgische lilliputter Mertens de trekker over en liet Ditewig vissen. Dit was de doodsteek voor Den Haag. Horvath kopte de bal nog tegen de paal. De haagse goal was inmiddels veranderd in een schiettent. Utrecht had nog een aantal zeer gevaarlijke uitvallen en we hebben het aan uitstekend keeperswerk van Ditewig te danken dat we geen grotere nederlaag aan onze broek hebben gekregen.
Toch vind ik dat we minimaal een gelijkspel hadden verdiend. Voor de Utrechtse treffer was Den Haag minimaal gelijkwaardig. Alleen omdat Den Haag hierna alles of niets ging spelen kreeg ook Utrecht meer kansen en leken zij sterker.
Dries Mertens maakte dus het verschil in Den Haag. Toen ik interview met Dries zag bij Studiosport dacht ik even dat hij de hals van een bacardibreezer in zijn reet had zitten (wat een piepstem Gerald Vanenburg is er niks bij) . Dries kan lekker voetballen, heeft een goede actie, een goede steekpass en heeft scorend vermogen. Kortom een creatieve voetballer met scorend vermogen die het verschil maakt.
Laten wij nou ook zo’n gozer in de selectie hebben zitten alleen zit hij bij ons op de bank. Zijn naam: Ricky vd Bergh. Ricky mocht 12 minuten voor tijd zijn kunsten vertonen maar Ricky had natuurlijk gewoon vanaf minuut 1 in de wei moeten staan (Bosschaart linksback, Van Hese op de bank). Uiteraard om bovengenoemde redenen maar daarbij komen ook nog zijn fantastische spelhervattingen toch een wapen op zich. Dus nu maar hopen dat Ricky in de bekerwedstrijd tegen FC Honda wel in de basis begint. Als we er in slagen de sushiveelvraat van Venlo te elimineren dan gaan we opzekah verder in de beker.
Daarna zondag het treffen met Martin Jol. Jol is tot nu toe de enige trainer van ajakkes die het voor elkaar heeft gekregen om met een pet op (volgens mij laat hij die pet speciaal bij adidas maken want hij heeft wel een hele dikke harses gekregen) en een trainingspak aan op de bank te zitten. Voorheen was dit uit den boze in 020 want de trainer moest altijd een pak van Oger aan. In 020 hebben ze inmiddels geleerd dat het er niet om gaat wat voor kleding je aan hebt maar wat je brengt. Hoe noem je dat ook alweer. Oh ja ‘ Never Judge a man by his clothes’. Nu wij bij Den Haag nog.
Woensdag eerst even de limbo’s naar de slachtbank leiden want de laatste keer dat wij die beker omhoog konden houden was in 1975 en dat is echt veel te lang geleden.